باز عالم و آدم و پوسیده گان خزان و زمستان، خندان و شتابان به استقبال بهار میروند
تا اندوه زمستان را به فراموشی سپارند و کابوس غم را در زیر خاک مدفون سازند
و آنگه سر مست و با وجد و نشاط و با رقص و پایکوبی با ترنم سرود طرب انگیز،
نو روز و جشن شگوفه ها را بر گذار نمایند
و باز گرمای ملایم و فرحبخش روز های آفتابی بهار در باغ و راغ و کشتزار ها به سبزه و گلها و درختان بشارت میدهد تا از خواب سنگین زمستان بیدار شوند و روح تازه بخود گیرند
و آنگاه نوای جانبخش را ساز بدارند
و باز نسیم گوارای گیسوان مشک بوی، بته های گلاب را با آهنگ موزون تکان میدهد
تا با لالهء خوش عذار و نرگس و ریحان و گل های دشتی همزمان جوانه زنند
و ترانه عشق را به گوش عشاق برسانند و آنگاه در چمنها و دشت و دمن طوفان برپا کنند
و باز هوای شاداب به عشرتگاه باغ و لاله زار ها، راه میگشاید و گلهای سرخ و زرد
و نیلوفری را که در سبزه زار ها می رویند نوازش میدهد و آنگاه پربار، چمن را
به نظاره می نشیندو همین که در مرغزاران حریر پوش به میزبانی مردان پاکدل دشت می شتابد نالهء نی را می شنود و وظیفه دار این پیام میگردد
زیبایی های کوچک را دوست بداریم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند
دیگران را دوست بداریم آن گونه که هستند ، نه آن گونه که می خواهیم باشند
و از خدا بخواهیم
..
ای خدای دگرگون کننده دلها و دیده ها، ای تدبیر کننده روز و شب و ای دگرگون
کننده حالی به حالی دیگر، حال مارا به بهترین حال دگرگون کن
و بعد ازین درخواست به همنوعان بگوئیم
!سال نو مبارک
انجمن افغانها نیز فرارسیدن نوروز باستان و سال نو 1390 خورشیدی را برای هموطنان عزیز، همزبانان و همه ای ملیتهائیکه نوروز را جشن میگیرند تبریک و تهنیت عرض میدارد
امیدواریم که زمستان جنگ به پایان رسد و یخهای روابط ذوب گردد و جایش را بهار صلح، لبان خندان و آغوش های گرم آگنده از مهربانی خالی کند و هموطنان ما سال در پیش رو را با آرامی و اطمینان خاطر پشت سر بگذارند
.***
دنیک هدایت دسمولندڅخه د نوي کال مبارکۍ پيغام
گران نسیم سحر نیکی هیلی سلامونه ٠
دنو ئ ١٣٩٠هجر ئ شمسئ کال درارسیدو له کبله په سوید ن کی د افغانا نو
سراسرئ تو لنی مشرتا به هیات غریو او د هغو ئ کورنیو او تولوافغانانوته
چی دنرئ په هر گوت کی اوسیزئ دذره له کومی مبا رکی وایم هیله لرم . چی
نوئ کال به دصلحی . ملئ یووالئ . ابادئ . کال وئ. اوهمدارنگه په هیواد کی
دجنگونوختمید ل په رشتینی ولسواکئ او په خپلوپشوولار مستقل افغانستان را
منخ ته شئ.
بیا هم په دی ارزو چه په گرا ن هیوادکی دوولسئ خلکو مر گ زوبله او محا
جرتونه ختم شئ . داسی شرایط رامنخ ته شئ چه تول افغانان په ورورولئ
امن یووالئ او تولنیز عدالت په پا م کی نیولو سره زوندوکرئ – اودافغا
نستا ن داخلئ اوبهرنئ دوشمنا ن نابود شئ . خوددی حدف رسیدولپاره ملئ
یووالئ د هیواد مشرتوب یوه پیاورئ – بااحساسه کادرئ اوکارئ مدیریت
داسی مدیریت چه دمصلحت پرخای مسلک اوپوهی ته ترجیح ورکر ئ .ملئ گتوته پا
م وکرئ په وجود کی راتلئ شئ . بیا هم هره ورخ مونوروز خوشحالئ او
بریالیتوبونه موپه بر خه.
په خوا درنشت
لیکوال او خبریال
نیک هدایت سمولند