!با سلام خدمت مسوولین محترم سفارت افغانستان درسویدن وانجمن افغانها
اینجانب آمنه عسکری یک تن از مهاجرین کشور سویدن می باشم که در تاریخ 15/06/2010 همراه با خانواده ام به کشور سویدن پناهنده شدیم. قبل از مهاجرت به سویدن حدود 30 سال در ایران زندگی کردیم وهمه ی خواهرانم و تنها برادرم محمدرضا بزرگ شده ی ایران هستند و بنا بر مشکلاتی که داشتیم هرگز نتوانستیم به کشورمان بازگردیم و حتی قاطعانه می توانم بیان کنم حتی من که به عنوان بزرگترین فرزند خانواده مان هستم از افغانستان به جز تصویری از جنگ و خشونت چیز دیگری نمی دانم
در ایران به جرم افغانی بودن از همه چیز عقب ماندیم و اینجا امدیم به امید داشتن یک زندگی انسانی و بدون واهمه بر خلاف اینکه اینجا نیز به جرم افغانی بودن مجازات می شویم
امروز کشور سویدن تصمیم گرفته تنها برادر ما را از سویدن به افغانستان بفرستد به جائی که نه فامیل ونه اشنایی داریم.برادرم محمد رضا عسکری مدت چند روز است که در نظارتخانه اداره مهاجرت در شهریوله به سر می برد. محمد رضا تنها پسر خانواده است پدرم و مادرم هر دو مریض هستند و تحت مراقبت دکتر می باشند و در حال حاضرنیزوضعیت روحی بدی دارند
در این چند روز ما با اداره مهاجرت و پلیس صحبت کردیم ولی جواب درستی نگرفتیم و برای ما خیلی جالب است که همه ی اعضای خانواده در اینجا زندگی می کنند و فقط او تنها باید برگردد . اگر اوضاع کشور ما مناسب بود ما مجبور نبودیم که اینجا بمانیم و شاید همه بدانید که جنگ و ناامنی درافغانستان کوچک وبزرگ و مرد و زن نمی شناسد و جنگ و کشتن زمان و وقت معین ندارد که امروز جنگ است و فردا ارامش . چگونه اداره مهاجرت می تواند با وجود اینکه علت پناهندگی ما را به سویدن می داند باز هم یکی از اعضای خانواده مان را به افغانستان بازگرداند. چطور ممکن است که یک مشکل که همه ی اعضای خانواده را تهدید می کند برادرمان را تهدید نکند فقط به دلیل اینکه او بالای سن یا بالای 18 سال است در صورتی که وقتی ما قبولی یا پناهندگی مان را در سویدن گرفتیم همگی بالای 18 سال بودیم
اداره مهاجرت چگونه می تواند جان محمد رضا را تضمین کند
ایا افرادی که این تصمیمها را می گیرند اتفاق هایی که در افغانستان رخ می دهد را نمی بینند ویا کشتن مردم در افغانستان وبمبگزاری یک نمایش خیمه شب بازی و یا یک تفریح است . ایا کشتن ادمها در خانه هایشان و دراماکن عمومی نشانه ارامی و امنیت است؟
لذا از شما خواهشمندیم که نسبت به مشکلات افغانهای مقیم سویدن رسیدگی کنید و جلواخراج های اجباری این رفتار و عملکرد کشور سویدن را بگیرید و خانواده ها را از پریشانی و بدبختی نجات دهید. از مقام سفارت افغانستان در سویدن تقاضا میکنیم که با مسوولین امور مهاجرتی سویدن تماس گرفته واز آنها تقاضا نمایند تا دوسیه های آنعده از پناهجویان افغان که بطور متحدالمال بررسی شده مورد بررسی مجدد قرار گیرد و از دیپورت های اجباری به افغانستان منصرف بسازند.
در ملاقاتهایی که ما با برادرمان در نظارتخانه اداره مهاجرت داشتیم از لحاظ روحی خیلی اسیب دیده بود مثل او چندین افغان دیگر هم هستند که از لحاظ روحی در وضعیت بدی قرار دارند و بی صبرانه منتظر کمک هستند . تنها کمکی که پلیس کرده است دادن یک وکیل تسخیری است که ما هنوز بعد از چندین روز و تماسهای پی درپی موفق به ملاقات او نشده ایم. انها می گویند این امکان نیز وجود دارد که محمد رضا قبل ازاینکه بتواند وکیل را ملاقات کند و به حکم صادر شده اعتراض کند اخراج شود
در پایان یک بار دیگر از شما خواهشمندیم که نسبت به این مسله رسیدگی لازم را مبذول فرماید کمکهای لازم را انجام دهید با سپاس و احترام
خانواده محمد رضا عسکری از شهر فالون
Telefon: 076-147 34 67
Epost: mansourahaskari@yahoo.se