!اطلاعیه جدید
اطلاع یافتم که یکی از این جوانان را به تاریخ 6 اگست از سویدن بیرون میکنند و به همین علت تاریخ اعتراض را تغییر دادیم و تاریخ جدید گذاشتیم که در این زیر میخوانید
!دوستان عزیز
این دو جوان در معرض خطر قرار دارند. یکی که از اوان کودکی در افغانستان نبوده و خانواده اش او را با خود به ایران برده و دیگری که قلم در دست گرفته و احساس مسولیت در برابر وطن اش میکند. این دو جوان فعلا در نظارت خانه شهر گوتنبرگ به سر می برند و اداره مهاجرت سویدن این دو جوان را از این خاک بیرون میکند. شرح مختصر از زندگی این دو جوان را در زیر می خوانید و به تاریخ 5اگست روز یکشنبه ساعت 14 بعد از ظهر در شهر گوتنبرگ در اداره مهاجرت اعتراضی به راه انداختیم که از این دو جوان افغان و دو جوان ایرانی که در حال بازگشت دادن هستند حمایت کنیم… حضور شما می تواند به سرنوشت این جوانان تاثیر گذار باشد . من پیشاپیش از شما تشکر میکنم که در این اعتراض شرکت میکنید
مکان :کوله رید اداره مهاجرت
زمان :ساعت 14 بعد از ظهر
تاریخ : ( 5 اگست ) پنج اگست
از تمامی دوستان ی که این اعلامیه را میخوانند خواهشمندم به دوستان دیگر بفرستید تا همه اطلاع یابند
فرهاد حاجیزاده متولد 19910324 افغان بوده و در سال 20100324 به کشور سویدن تقاضای پناهندگی داده. مشکل فرهاد در کشورش افغانستان مشکل حیاتی بوده، یعنی فرهاد در افغانستان در شهر خودش به مشکلاتی گرفتار بوده که باعث مرگش میشده و اینکه مشکلات اش چه بوده برای اداره مهاجرت روشن است. اما فرهاد در طول مصاحبه اش با یک مترجم افغان گویا به مشکل روبرو بوده و این مشکل تا انجا بزرگ شده که فرهاد با مترجم به علت مداخله اش در گفته های فرهاد به جنگ و دعوا افتاده. از سویی دیگر فرهاد در افغانستان یک جوان قلم بدست و روشنفکر است که به علت باور هایش از سوی مقامات و مردمانیکه نظریات اش را وحشتناک می خواندند مورد اذیت و ازار قرار گرفته. تا اینکه روزی از طرف بعضی اشخاص و ارگان دولتی گرفتار شده و شکنجه شدیدی را متحمل شده که تا هنوز چند سال میگذرد آثار شکنجه در بدن اش است و رنج میبرد. و بعد از شکنجه از آن کشور فرار کرده و بعد از مسیرهای طولانی و دردآور به این کشور تقاضای پناهندگی داد
فرهاد در این کشور تا این زمان فعالیتهای زیادی را در بخش های فرهنگی داشته و اکنون با قوانینی که در کشورش وجود دارد و او را سزاوار مرگ میداند و به کشورش افغانستان برگشته نمیتواند
نام من محمد پیمان عطایی در سن 18 ماهگی به همراه خانواده از افغانستان به ایران پناهنده شدیم همه برخورد دولت ایران با پناهندگان افغان را میدانند که چقدر ضد بشری و ظالمانه است و من هم آزرده ازین ظلم که نتیجه اش برای من بعد از 31 سال زندگی در ایران نداشتن هیچ حقوق انسانی و زندان شکنجه،شلاق،و از دست دادن سلامتی جسمی و روحی فقط برای عقیده ام بوده
به کشوری که امیدوار به پذیرفتن من برای التیام این درد و رنج ها پناهنده شدم ولی اکنون در زندان این کشور فقط به دلیل این پناه آوردن به سر میبرم و هر لحظه دلهره دیپورت به کشوری که هیچ خاطره یی از آن ندارم بجز حس ترس و مرگ! آیا حقوق بشر این است؟
آیا من بعد از 36سال و این سرنوشت زندگی حق آرامش ندارم؟
ایا فرستادن یک پناهنده به پیشواز مرگ را به کشوری که از زمان تولد از همان کشور پناهنده و آواره کشور دیگری (ایران) شده انسانی و شایسته دولت سوئد(سویدن ) و طبق قانون حقوق بشر است؟
عارف فرمان شماره تیلفون0700911950