بیشتر برنامه ها و پروژه ها خود بر اساس خواست های افغان ها ترتیب کردن به مفهوم ”افغان سازی” آن هاست. ما روی این اصل تاکید خواهیم کرد تا نیاز های افغان ها هر چه بهتر برآورده شود
این گوشه ای از حرف های پیتر برونی دبیرکل جدید کمیته سویدن-افغانستان است. پیتر برونی وظیفه اش را یک و نیم ماه قبل آغاز کرد. درست زمانی که دولت های سویدن و افغانستان برای برگذاری انتخابات پارلمانی آماده گی می گرفتند. امروز که با وی صحبت می کنم، نتیجه انتخابات در سویدن نهایی شده است ولی در افغانستان شمارش آرا طول می کشد.نمی خواهد در مورد نتیجه انتخابات پارلمانی افغانستان چیزی بگوید.
”برای ما اصول کاری وجود دارد که مهم اند، مانند: ارزش یک سان انسان ها، حق دختران و زنان به تحصیل و حق تمام افغان ها در تاثیر گذاشتن بر سونوشت کشور شان.”
اگر طالبان قدرت را بدست گیرند و یا جز دولت کنونی شوند، چه اتفاق خواهد افتاد؟
ولی از پیش بینی کردن چنین روزی صرف نظر می کند.
حضور نیروهای سویدنی در افغانستان یکی از موضوعاتی بود که در جلسه سالانه کمیته سویدن-افغانستان، روی آن بحث صورت گرفت. اعضای این کمیته نظریاتی متفاوتی داشتند. یکی می گفت سربازان سویدنی باید به خانه برگردند و دیگری می گفت که افغانستان به این سربازان نیاز دارد. بالاخره چه تصمیم گرفتید؟
”بالاخره نتیجه این شد که کمیته سویدن-افغانستان در مورد حضور قوای صلح سویدن در افغانستان موضع بیطرفانه گیرد.”
مگر شما خود به عنوان یک فرد در این مورد چه فکر می کنید؟
”من به نظریات متفاوت اعضای این کمیته احترام می گذارم و من به عنوان کارمند استخدام شده این کمیته نمی خواهم موضع گیری خاصی در مورد سربازان سویدنی در افغانستان داشته باشم. ”
بودن سربازان سویدنی در افغانستان به نوعی به سود کمیته سویدن-افغانستان است. پيتر بروني اضافه می کند: بعد از جنگ جهانی دوم، افغانستان اولین کشوریست که سویدن به این میزان در آن سرمایه گذاری کرده است. این امر توجه مردم سویدن را به طرف مسایل افغانستان می کشاند و آن ها با سوال های خود به این کمیته برای دریافت جواب روی میآورند.
پيتر بروني به این نظر است که آمدن حزب دموکرات های سویدن به پارلمان ممکن است بالای مسایل افغانستان اثر بگذارد.
نظر به تصمیم کنفرانس کابل نیروهای خارجی افغانستان را تا سه یا چهار سال دیگر ترک خواهند کرد. سربازان سویدنی نیز دیر یا زود به خانه بر خواهند گشت. دولت سویدن باید زمان برگشت سربازان را تعیین کند. احزاب سبز و سرخ می خواهند سربازان را هر چه زود تر به خانه برگردانند. با آمدن حزب دموکرات های سویدن به پارلمان، این موضوع به احتمال زیاد به زودی عملی خواهد شد.
خروج نیرو های سویدنی از افغانستان به چه میزان روی فعالیت های کمیته سویدن-افغانستان اثر می گذراد؟
”پيتر بروني بسیار کم”،جواب می دهد
مگر چطور؟
ما در هر نوع شرایط سخت در افغانستان فعال بودیم: در زمان اشغال اتحادجمائیر شوروی ، بعد از عقب نشینی روس ها، در زمان قدرت طالبان و بعد از یازده سپتمبر تا حال در آنجا هستیم و فعالیت می کنیم.
تنها چیزی که تعداد زیادی از آن هراس دارند، خروج سربازان از افغانستان در یک زمان کوتاهست. خطر آن وجود دارد که جنگ داخلی مانند دوره قبلی که روس ها افغانستان را ترک کردند، در گیرد. پيتر بروني اضافه می کند: در شرایط جنگ داخلی هرنوع فعالیتی دشوار می شود.
در عین حال به عقیده Peter Brune کمیته سویدن-افغانستان نسبت به سازمان های خیریه دیگر مزایای بیشتری دارد. در قدم اول این کمیته مدت طولانی – ٣٠ سال – در افغانستان حضور داشته و مردم با آن آشنایی دارند. این واقعیت زمینه فعالیت را در هر نوع شرایط سخت ممکن می سازد. در قدم دوم این کمیته رابط نزدیک و خوبی با مردم افغانستان دارد.
به طور کلی نظر شما در مورد کمک های سویدن به افغانستان چیست؟
در برابر هر صد کرونی که در بخش عامه به مصرف می رسد، دوصد کرون دیگر به فعالیت های نظامی اختصاص داده می شود.پيتر بروني ادامه می دهد، به نظر من کمک های غیر نظامی مهمتر اند و این بخشی است که ما بهتر انجام داده می توانیم.
پيتر بروني
خواهان کمک های غیر نظامی بیشتر به افغانستان است واز تمرکز کشور های کمک کننده روی راه حل نظامی قضایای افغانستان انتقاد می کند.در این اواخر مونا سلین، رهبر حزب سوسیال دموکرات، دیداری از افغانستان داشت. او از لوحه گذاری در هر پروژه ای که کشور های امداد رسان انجام می دهد، انتقادکرد. مونا سلین گفت: کشور ها بیشتر برای نشان دادن کار و پروژه خود فعالیت می کنند. ازپيتر بروني می پرسم که شما در این مورد چه نظری دارید.
”من شخصآ با این کار موافق نیستم. با تآسف پرچم گذاشتن و لوحه زدن به یک روش جهانی مبدل شده است، به عقیده من نباید این کار را کرد.”
با آمدن شما به عنوان دبیرکل کمیته سویدن-افغانستان چه تغییراتی در برنامه ها و فعالیت های این کمیته خواهد آمد؟
من نیازی به تغییر دادن کارهای این کمیته ندارم، همه فعالیت ها به خوبی به پیش می روند. در طول سال های دراز افراد زیادی در ایجاد این کمیته تلاش کرده اند.پيتر بروني ادامه می دهد: ٩٩ اشاریه ٧ در صد (٩٩ و ٧ دهم درصد) کارمندان ما افغان اند، آن ها در مورد آینده فعالیت ها تصمیم خواهند گرفت. گاه گاهی ما در مورد ”افغانی سازی” برنامه های خود که همه طرفدار
آن هستند، صحبت می کنیم. حتی در داخل سویدن هم تعداد زیادی از افغان ها به این کمیته علاقه نشان می دهند و در فعالیت ها و هیات اجرائیه ما سهیم هستند.
در نه سال گذشته و به ویژه بعد از یازدهم سپتمبر، توجه جهان غرب با فرستادن سرباز و امداد پولی به افغانستان بیشتر شده است. ولی بهبودی در شرایط این کشور دیده نمی شود. چرا؟
”این همه بیشتر به شرایط ناامنی ارتباط دارد که مانع رساندن کمک ها به دهات می شود. تنها ٨ در صد تمام کمک به دور دست های افغانستان می رسد، در حالیکه ٧٠ در صد جمعیت این کشور در قریه ها و مناطق بیرون از شهرها به سر می برند.
تا انداره ای مشکل نبودن زیربناهای اساسی در افغانستان، مانع رساندن کمک ها به مردم می شود و تااندازه ای هم برخی از سازمان های امداد رسان از رفتن به این مناطق می ترسند و برای رفتن به بیرون از شهر ها به همراهی نظامی نیاز دارند. برخی دیگر از دلایل ویران شدن زیربناها در درگیری هاست و همچنین فساداداری نیز در بهتر نشدن شرایط افغانستان و حالت زندگی مردم، نقش دارند.”
منبع : سايت پژواک