مادر مظهر عاطفه و دوستی
آغاز کلام را با سروده ای از شاعری که رنج مادر بودن را احساس کرده است یعنی پروین اعتصامی در وصف مادر مزین میسازیم.
گویند مرا چو زاد مادر پستان بدهن گرفتن آموخت
شبها بر گاهواره ای من بیدار نشست و خفتن آموخت
لبخند نهاد بر لب من بر غنچه گل شگفتن آموخت
دستم بگرفت و پا به پا برد تا شیوه ای راه رفتن آموخت
یک حرف و دو حرف بر زبانم الفاظ نهاد و گفتن آموخت
پس هستی من ز هستی اوست تا هستم و هست دارمش دوست
مناسبت حجسته ای بنام روز مادر که در جای جای جهان مطابق سنن و رسوم هر کشوری از آن تجلیل میگردد، اهمیت و جایگاه رفیع مادر را در تمام فرهنگها برجسته میسازد و در سویدن آخرین یکشنبه ای ماه می برای تجلیل از مقام مادر اختصاص یافته است . جا دارد که برای ارجگزاری از کار بزرگی که مادران انجام میدهند ازین موجود زیبا و نعمت با ارزش خداوندی با قشنگترین کلمات توصیف نمائیم و در زیر لبهای خود زمزمه نمائیم:
مادر، تو رفیع ترین داستان حیات منی. تو به من درس زندگی آموختی. تو چون پروانه سوختی و چون شمع گداختی و مهربانانه با سختی های من ساختی. مادر، ستاره ها نمایی از نگاه توست و مهتاب پرتوی از عطوفتت، و سپیده حکایتی از صداقتت. قلم از نگارش شُکوه تو ناتوان است و هزاران شعر در ستایش مدح تو اندک. مادر، اگر نمی توانم کوشش هایت را ارج نهم و محبت هایت را سپاس گزارم، پوزش بی کرانم را همراه با دسته گلی از هزاران تبریک، بپذیر. فروغ تو تا انتهای زمان جاوید و روزت تا پایان روزگار، مبارک باد.
مادر، تو شکوفاتر از بهار، نهالِ تنم را پر از شکوفه کردی و با بارانِ عاطفه های صمیمی، اندوه های قلبم را زدودی و مرهمی از ناز و نوازش بر زخم های زندگی ام نهادی. مادر، ای بهار زندگی، شادترین لبخندها و عمیق ترین سلام های ما، همراه با بهترین درودهای خداوندی، نثار بوستان دل آسمانی ات باد.
مادر، صفا و صمیمیت و صداقت، گلابِ گلبرگ های وجود توست. عشق و ایمان در پیشانی بلند تو، موج می زند. چشمانت چلچراغ محبت است. چشمه های مهربانی از چشم های تو سرچشمه گرفته است. لب هایت پیام آور شادترین، لبخندها و نگاه مهر آشنایت، زلالِ دل نوازترین عاطفه هاست. قلب تو، رود همیشه جاری عشق است. از سایه مهربان دست هایت گل مهر می روید. نسیم، چهره بر گام های تو می ساید.
یاس ها عطرشان را از بوی تن تو به عاریت می گیرند. شبنم، گل واژه اشک های توست ای شقایق دشتستان صبوری؛ ای هم آغوش پروانه ها؛ ای صفای گل سرخ؛ ای نرگس عشق؛ ای اقاقیای محبت؛ تو شمیم گل محمدی و رایحه گل نسترنی. مادر، تو از همه گل ها زیباتر و از همه آنها خوش بوتری، در سالروز یاد تو، عطر همه گل های شکفته را نثار وجودت می کنم
یکی از وظایف مهم دینی و اخلاقی ما، احسان به پدر و مادر است. در قرآن کریم، چندین بار احسان به آنان، توصیه شده است
تأکید قرآن کریم بر احسان به پدر و مادر نشان از عظمت والای مقام آنان، در فرهنگ اسلامی دارد.
پدر و مادر بی شمارترین بوسه های محبت آمیز را از کودکی نثارمان کردند. اکنون که نهال وجود ما از آن محبت ها به پا ایستاده است و درخت زندگی آنان رو به فرسودگی نهاده، باید بهترین محبت ها و بی شائبه ترین عواطف را نثارشان کنیم. بوسیدن ابزار این مهر ورزیدن است. حضرت علی علیه السلام فرمودند: بوسیدن پدر و مادر عبادت است.
بدون شک که با هیچ واژه نمیتوان زحمات مادران را جبران کرد ولی با قدری توجه میتوان از آلام آنها کاست. در میان تمام مادران، مادران رنجدیده ای افغان بیشتر مستحق توجه اند زیرا زنان افغان بیشتر از زنان دیگر نقاط جهان مورد ظلم و اجحاف قرار میگیرند و طبق گزارش سازمان حمایت از کودکان سازمان ملل، افغانستان بدترین جا برای مادر بودن است. از هر یازده زن یک زن هنگام وضع حمل میمیرد وتنها چهارده درصد از مادران هنگام تولد طفل از قابله و یا پرستار برخوردار است و همچنان حد متوسط تحصیل زنان در افغانستان فقط پنجسال است.
بنا بر این آمار زنان افغان دارای وضع روحی مناسبی نبوده و حتی آنهائیکه در خارج از افغانستان زندگی مینمایند به علت نا آشنائی و وفق نگرفتن با فرهنگ کشور میزبان به تجرید کشیده میشوند و در کنج خانه ها باقی میمانند.
انجمن افغانها به همین علت و به نیت ارجگذاری از مقام شامخ مادر محفل روز مادر را در تاریخ بیست و نهم ماه می تدارک دیده است تا زمینه ای برای تبادل نظر و دید و بازدید خانمهای افغان مساعد گردد و روزی را در کنار هم خوش بگذرانند.
انجمن افغانها در سويدن
شعبه فرهنگي انجمن