ادارۀ امور مهاجرت سویدن تصمیم گرفته است تا دو فرزند کوچک، پنج ساله و پنج ماهه را از مادر شان جدا ساخته و از سویدن اخراج نماید.
جواهر رضایی 20 ساله همراه با شوهرش محمد که 24 سال عمر دارد و دو فرزند شان علی اصغر 5 ساله و بنیامین 5 ماه در شهرLessebo (لیسیبو) زندگی میکند.
جواهر متولد افغانستان است ولی بعداَ به ایران فرار نموده است. دلیل فرار او از افغانستان این بود که خانوادۀ جواهر میخواسته تا او با یک مردی که توسط آنها انتخاب شده بود، ازدواج نماید.
جواهر در ایران با محمد ملاقات کرده و با او ازدواج نموده است.
در سال 2014 علی اصغر نخستین فرزند آنها تولد گردید. زندگی در ایران دشوار بود و به همین دلیل آنها در سال 2015 به سویدن آمده و درخواست پناهندگی نمودند. اما این درخواست آنها رد گردیده و آنها در این مورد خواهان تجدید نظر شدند.
بعد از آن که به تاریخ اول جولای سال 2018 ”قانون جمنازیوم” به منصۀ اجرا گذاشته شد جواهر توانست اجازۀ اقامت در سویدن را بدست بیآورد. این اجازه نامه برای سیزده ماه و الی اواسط ماۀ دسمبر سال روان اعتبار دارد. اما محمد شوهر جواهر و علی اصغر پسر آنها در سال 2017 جواب رد دریافت نموده و در مورد شان حکم اخراج صادر شد.
جواهر و محمد پنج ماه قبل صاحب فرزند دیگری شدند که بنیامین نام دارد. آنها امیدوار بودند تا بنیامین بتواند به دلیل پیوند با مادرش اجازۀ اقامت دریافت نماید. اما یک هفته قبل به آنها اطلاع داده شد که درخواست بنیامین نیز رد گردیده و او نیز باید کشور را ترک بگوید.
جواهر میگوید:
ـ من زیاد متاثر شدم. برایم خیلی عجیب بود. زیرا من فکر نمی کردم در زمانی که درس میخوانم آنها فرزندانم را از کشور اخراج کنند.
ـ من تهدید شده ام. خانوادۀ من در افغانستان نمیدانند من در کجا هستم. من از آنچه ترس دارم که در صورت برگشت من به افغانستان برایم اتفاق خواهد افتاد. من می ترسم و جرئت نمی کنم (به افغانستان) برگردم.
این خانواده به دلیل پیوند مادر با پسر پنج ماهه اش تقاضا اجازۀ اقامت نموده اند. اما بر اساس برداشتی که ادارۀ امور مهاجرت سویدن از ”قانون جمنازیوم” دارد در این قانون موقت کدام اساس یا دلیلی وجود ندارد تا بنیامین (پسر پنج ماۀ خانواده) بتواند به دلیل پیوند با مادرش اجازۀ اقامت دریافت نماید.
آقایHans Bouveng (هانس بووینگ) رییس بخش در ادارۀ امور مهاجرت میگوید:
ـ ما میدانیم که این خانواده در شرایط خیلی دشوار قرار دارد. اما آن طوری که ما قانون را تفسیر میکنیم نمی توانیم به جزء از همین تصمیم اتخاذ شده، تصمیم دیگری بگیریم.
به باور ادارۀ امور مهاجرت هیچ یک از اعضاء این خانواده در ارتباط به کشور شان یعنی افغانستان، نیاز به محافظت (پناهندگی) ندارند.
آقایHans Bouveng (هانس بووینگ) میگوید
ـ جواهر بر اساس ”قانون جمنازیوم” اجازۀ اقامت را بدست آورده است و ما چنین ارزیابی میکنیم که او در کشور خودش نیازمند محافظت نمی باشد و این موضوع به این معنی است که اعضاء دیگر خانواده نیز نمی توانند به دلیل پیوند با جواهر اجازۀ اقامت دریافت نمایند.
به باور ادارۀ امور مهاجرت اخراج این کودک پنج ماه در مغایرت با کنوانسیون حقوق کودکان قرار ندارد.
آقایHans Bouveng (هانس بووینگ) در این مورد میگوید:
ـ از آنجایی که مادر کودک نیازمند محافظت و پناهندگی نمی باشد بناَ او میتواند همراه با کودکانش به افغانستان برگردد. همچنان چون پدر خانواده دارای اجازۀ اقامت در سویدن نمی باشد و چون این پسر پنج ماه همراه با پدر و برادر بزرگترش اخراج میشوند بناَ ما فکر نمی کنیم این تصمیم ما در تضاد با کدام کنوانسیون قرار داشته باشد. برخی ها فکر میکنند ما یک خانواده را متلاشی میسازیم در حالی که آنچه را ما انجام میدهیم تفسیر قانون است.
جواهر در مورد این تصمیم ادارۀ امور مهاجرت تقاضای رسیدگی مجدد را نموده است. قرار است این موضوع در محکمۀ ادارۀ امور مهاجرت مورد بررسی قرار بگیرد.
جواهر میگوید:
ـ نمیدانم چه واقع خواهد شد اما امیدوارم تجدید نظر نتیجۀ مثبت بدهد. آنها میخواهند پسرم از من بگیرند این خیلی دشوار احساس میشود. او صرفاَ پنج ماه عمر دارد.
(هانس بووینگ) Hans Bouveng ضمن استقبال از این اقدام خانوادۀ مذکور که خواهان تجدید نظر شده اند میگوید:
ـ من هرگز با کدام قضیۀ مشابه برنخورده ام. ما بر مبنای ”قانون جمنازیوم” تصمیم میگیریم. این قانون با شتاب فراوان ساخته شده است و میتوان این موضوع را مورد سوال قرار داد که آیا ”قانون جمنازیوم” این چنین شرایط را پیشبین بوده که میتواند اتفاق بیفتد. به همین دلیل خوب است که این موضوع در محکمه مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد.
ترجمه و تلخیص از احمد ضیا دانش
منبع خبر
https://www.expressen.se/
جواهر رضایی 20 ساله همراه با شوهرش محمد که 24 سال عمر دارد و دو فرزند شان علی اصغر 5 ساله و بنیامین 5 ماه در شهرLessebo (لیسیبو) زندگی میکند.
جواهر متولد افغانستان است ولی بعداَ به ایران فرار نموده است. دلیل فرار او از افغانستان این بود که خانوادۀ جواهر میخواسته تا او با یک مردی که توسط آنها انتخاب شده بود، ازدواج نماید.
جواهر در ایران با محمد ملاقات کرده و با او ازدواج نموده است.
در سال 2014 علی اصغر نخستین فرزند آنها تولد گردید. زندگی در ایران دشوار بود و به همین دلیل آنها در سال 2015 به سویدن آمده و درخواست پناهندگی نمودند. اما این درخواست آنها رد گردیده و آنها در این مورد خواهان تجدید نظر شدند.
بعد از آن که به تاریخ اول جولای سال 2018 ”قانون جمنازیوم” به منصۀ اجرا گذاشته شد جواهر توانست اجازۀ اقامت در سویدن را بدست بیآورد. این اجازه نامه برای سیزده ماه و الی اواسط ماۀ دسمبر سال روان اعتبار دارد. اما محمد شوهر جواهر و علی اصغر پسر آنها در سال 2017 جواب رد دریافت نموده و در مورد شان حکم اخراج صادر شد.
جواهر و محمد پنج ماه قبل صاحب فرزند دیگری شدند که بنیامین نام دارد. آنها امیدوار بودند تا بنیامین بتواند به دلیل پیوند با مادرش اجازۀ اقامت دریافت نماید. اما یک هفته قبل به آنها اطلاع داده شد که درخواست بنیامین نیز رد گردیده و او نیز باید کشور را ترک بگوید.
جواهر میگوید:
ـ من زیاد متاثر شدم. برایم خیلی عجیب بود. زیرا من فکر نمی کردم در زمانی که درس میخوانم آنها فرزندانم را از کشور اخراج کنند.
ـ من تهدید شده ام. خانوادۀ من در افغانستان نمیدانند من در کجا هستم. من از آنچه ترس دارم که در صورت برگشت من به افغانستان برایم اتفاق خواهد افتاد. من می ترسم و جرئت نمی کنم (به افغانستان) برگردم.
این خانواده به دلیل پیوند مادر با پسر پنج ماهه اش تقاضا اجازۀ اقامت نموده اند. اما بر اساس برداشتی که ادارۀ امور مهاجرت سویدن از ”قانون جمنازیوم” دارد در این قانون موقت کدام اساس یا دلیلی وجود ندارد تا بنیامین (پسر پنج ماۀ خانواده) بتواند به دلیل پیوند با مادرش اجازۀ اقامت دریافت نماید.
آقایHans Bouveng (هانس بووینگ) رییس بخش در ادارۀ امور مهاجرت میگوید:
ـ ما میدانیم که این خانواده در شرایط خیلی دشوار قرار دارد. اما آن طوری که ما قانون را تفسیر میکنیم نمی توانیم به جزء از همین تصمیم اتخاذ شده، تصمیم دیگری بگیریم.
به باور ادارۀ امور مهاجرت هیچ یک از اعضاء این خانواده در ارتباط به کشور شان یعنی افغانستان، نیاز به محافظت (پناهندگی) ندارند.
آقایHans Bouveng (هانس بووینگ) میگوید
ـ جواهر بر اساس ”قانون جمنازیوم” اجازۀ اقامت را بدست آورده است و ما چنین ارزیابی میکنیم که او در کشور خودش نیازمند محافظت نمی باشد و این موضوع به این معنی است که اعضاء دیگر خانواده نیز نمی توانند به دلیل پیوند با جواهر اجازۀ اقامت دریافت نمایند.
به باور ادارۀ امور مهاجرت اخراج این کودک پنج ماه در مغایرت با کنوانسیون حقوق کودکان قرار ندارد.
آقایHans Bouveng (هانس بووینگ) در این مورد میگوید:
ـ از آنجایی که مادر کودک نیازمند محافظت و پناهندگی نمی باشد بناَ او میتواند همراه با کودکانش به افغانستان برگردد. همچنان چون پدر خانواده دارای اجازۀ اقامت در سویدن نمی باشد و چون این پسر پنج ماه همراه با پدر و برادر بزرگترش اخراج میشوند بناَ ما فکر نمی کنیم این تصمیم ما در تضاد با کدام کنوانسیون قرار داشته باشد. برخی ها فکر میکنند ما یک خانواده را متلاشی میسازیم در حالی که آنچه را ما انجام میدهیم تفسیر قانون است.
جواهر در مورد این تصمیم ادارۀ امور مهاجرت تقاضای رسیدگی مجدد را نموده است. قرار است این موضوع در محکمۀ ادارۀ امور مهاجرت مورد بررسی قرار بگیرد.
جواهر میگوید:
ـ نمیدانم چه واقع خواهد شد اما امیدوارم تجدید نظر نتیجۀ مثبت بدهد. آنها میخواهند پسرم از من بگیرند این خیلی دشوار احساس میشود. او صرفاَ پنج ماه عمر دارد.
(هانس بووینگ) Hans Bouveng ضمن استقبال از این اقدام خانوادۀ مذکور که خواهان تجدید نظر شده اند میگوید:
ـ من هرگز با کدام قضیۀ مشابه برنخورده ام. ما بر مبنای ”قانون جمنازیوم” تصمیم میگیریم. این قانون با شتاب فراوان ساخته شده است و میتوان این موضوع را مورد سوال قرار داد که آیا ”قانون جمنازیوم” این چنین شرایط را پیشبین بوده که میتواند اتفاق بیفتد. به همین دلیل خوب است که این موضوع در محکمه مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد.
ترجمه و تلخیص از احمد ضیا دانش
منبع خبر
https://www.expressen.se/