کودکان، نوجوانان و جوانان پناهجویی که به تنهایی به سوئد(سويدن ) می آیند و خانواده یا خویشاوندی نیزدراین کشور ندارند، باید روزهای طولانی و دشواری را در اقامت گاه های موقت بگذرانند. به گزارش اداره کل امورمهاجرت، سالانه حدود ۱۸۰۰ کودک و نوجوان پناهجوی تنها به سوئد می آیند و تقاضای اقامت دراین کشور می کنند
امیر، پناهجوی نوجوان افغان در اقامت گاه موقت پناهجویان تنها در سیگتونا
این کودکان و نوجوانان هنگام ورود به سوئد دریکی از چهارمرکز ایجادشده در مالمو در جنوب،مولندال درغرب و سیگتونا و سولنا دراستکهلم بزرگ ثبت نام شده و به یکی از اقامت گاه های موقت متعلق به این کمون ها منتقل می شوند.
اقامت دراقامت گاه های موقت برای یافتن کمون پذیرای آنها، قراراست حداکثر تا چند هفته باشد، اما درشرایط فعلی این کودکان و نوجوانان مجبورند ماه ها دراین اقامت گاه ها به سربرند.
درحال حاضر دراقامت گاه کمون سیگتونا در شمال استکهلم ۲۱ نوجوان و جوان پناهجوی تنها زندگی می کنند و درانتظارهستند تا به کمونی درهر نقطه ای ازکشور برای زندگی منتقل شوند. اوجتيک روگينسکي یکی ازکارکنان این مرکز، درباره ی شرایط این نوجوانان و جوانان می گوید که آنها دراین اقامت گاه ها کارزیادی برای انجام دادن ندارند و درانتظاربودن برای آنها مانند زیستن دریک خلاء است. Wojtek Roginski از کارکنان اقامت گاه موقت سیگتونا
این نوجوانان و جوانان در اقامت گاه های موقت دراتاق هایی دو، سه یا چهارنفره زندگی می کنند و تنها کار جدی آنها شرکت در کلاس های زبان سوئدی و یا ورزش کردن است.
یکی ازاین نوجوانان امیراست که شهروند افغانستان است، ۱۷ سال دارد، پدر و مادر خود را ازدست داده و از حدود دو ماه پیش به سوئد آمده است.
او در گفتگویی با هنا ياکوبسون گزارشگر رادیو بین المللی سوئد دراقامت گاه موقت خود در سیگتونا از دشواری رساندن خود به سوئد و از شرایط سخت زندگی اش در افغانستان می گوید و در پایان، دیگر نوجوانان و جوانان ساکن در اقامت گاه را برادران خود می خواند.امیر، پناهجوی نوجوان افغان در اقامت گاه موقت پناهجویان تنها در سیگتونا
منبع : سايت پژواک